Sensory fluorescencyjne typu turn-off – definicja i zasada działania

Sensory typu “turn-off” to specjalnie zaprojektowane barwniki fluorescencyjne, których początkowa intensywność emisji światła maleje (czyli „wyłącza się”) w kontakcie z wykrywanym pestycydem. W praktyce oznacza to, że cząsteczka barwnika najpierw silnie fluoryzuje, a gdy pojawi się w próbce cząsteczka docelowego pestycydu, następuje tłumienie fluorescencji. Mechanizmy wygaszania mogą być różne (przeniesienie energii FRET, przeniesienie elektronu PET, efekt filtru wewnętrznego), ale w każdym przypadku wynik jest podobny: spada intensywność światła emitowanego przez barwnik. Dzięki temu zmiana sygnału pozwala wykryć obecność i/lub ilość pestycydu.

Rysunek 1. Próbka wodnego roztworu kumaryny 7 – typowego barwnika używanego w naszych badaniach typu turn-off. Początkowo roztwór silnie świeci, ale po dodaniu pestycydu (analitu) jego intensywność spada.

Sensory typu turn-off są przeciwieństwem sensorów typu turn-on, gdzie fluorescencja rośnie po związaniu analitu. W praktyce detekcji pestycydów najczęściej obserwujemy efekt wygaszania (turn-off) spowodowany przeniesieniem energii z barwnika do cząsteczki pestycydu. Dzięki temu metoda jest bardzo czuła – nawet niewielka zmiana intensywności pozwala zaobserwować obecność pestycydu.

Rysunek 2. Zasada działania sensora fluorescencyjnego typu turn-off: cząsteczka barwnika intensywnie emituje światło, a po związaniu pestycydu dochodzi do wygaszenia fluorescencji – spadek intensywności sygnału wskazuje na obecność substancji chemicznej.

Serwis korzysta z plików cookies w celu realizacji usług zgodnie z Polityką dotyczącą cookies. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w ustawieniach przeglądarki.